გლობალიზაცია (5. საქართველო)

საქართველოს პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა 2004 წლის 25 იანვარს ინაუგურაციის დღეს წარმოთქმულ სიტყვაში ხაზგასმით აღნიშნა, რომ “საქართველო უნდა იქცეს ქვეყნად, სადაც ყველაზე დიდი სიმდიდრე იქნება ცოდნა და განათლება, სადაც უმთავრესი პრიორიტეტი იქნება სწორედ ჩვენი შვილების განათლება, სადაც ხალხი იქნება კონკურენტუნარიანი გლობალოიზაციის პირობებში, რომელიც შეიცავს საფრთხეებს. მაგრამ ამავე დროს პატარა ერებს, რომელთაც აქვთ საშუალება, განათლება, კულტურა და ბრძოლის უნარი, აძლევს უნიკალურ შანსს, დამკვიდრდნენ საერთაშორისო თანამეგობრობაში”.
ჩვენი ქვეყანა მდებარეობს აზიისა და ევროპის გასაყარზე რის გამოც ის მუდამ ბრძოლებში იყო ჩართული, დღეს ის წარმოადგენს განვითარებად დემოკრატიულ სახელმწიფოს, რომელიც მიილტვის ტერიტორიული მთლიანობის ღდგენისაკენ და ეკონომიკურად გაძლიერებისაკენ, ამისათვის მას სჭირდება ევროსივრცეში ინტეგრაცია და გლობალიზაციის გამოწვევებისათვის მდგრადობის შენარჩუნება, მითუმეტეს რომ გლობალიზაცია საქართველოსთვის დადებითი შედეგების მომტანია ვინაიდან საქართველოს სულ უფრო მეტი ბაზრის ათვისება შეუძლია სხვადასხვა ქვეყანაში მათ შორის აშშ-შიც. გლობალიზაციის გამო ნებისმიერი ტექნიკური მიღწევა უმოკლეს დროში შემოდის ჩვენს ქვეყანაში და უმალვე ინერგება. გარდა ამისა დიდი სახელმწიფოების გავლენა სუსტდება ვინაიდან მოქმედებს ერთიანი კანონები და ისინი ვერ ახერხებენ პატარა სახელმქიფოების დაჩაგვრას.
საქართველოს რუკა:

View Larger Map

ამავე დროს მცირდება ქვეყნებს შორის კონფლიქტის საფრთხე და ისინი სულ უფრო დამოკიდებულნი ხდებიან ერთმანეთზე, მაგალითად როცა აშშ-ში დამზადებული ვაშლის ღვეზელისათვის საჭირო ინგრედიენტები, ფქვილი შემოდის კანადიდან, ვაშლი ისრაელიდან და დანადგარები იაპონიიდან(აღნიშნული მაგალითი პირობითია ვინაიდან მსგავს მოვლენებთან გვაქვს საქმე, ხშირად ერთი რომელიმე პროდუქტი იქმნება რამოდენიმე ქვეყნის მიერ რესურსების და მომსახურების გაცვლით). საბოლოოდ კი ის ამერიკელის ხელში ხვდება რომელიც სულაც არ ფიქრობს იმაზე თუ რა დიდი გზა გაიარა თითოეულმა რესურსმა სანამ გემრიელ ღვეზელად გადაიქცეოდა.

საბოლოოდ ჩემი აზრით გლობალიზაცია ეს არის შეუქცევადი პროცესი და გაგრძელდება მანამ სანამ ადამიანის პროგრესი გაგრძელდება, სწორედ ამიტომ რაც უფრო მალე ჩაერთვება ჩვენი ქვეყანა ამ პროცესებში და მალე შეეგუება ამ ყველაფერს მით უფრო მალე გაძlიერდება იგი ეკონომიკურად, ფინანსურად და პოლიტიკურად. ძლიერი ეკონომიკა ძლიერი ქვეყნის საწინდარია.


გლობალიზაციის პროცესი შეიძლება შევადაროთ ჰორიზონტალურ ვექტორს, რომელიც დასავლეთიდან აღმოსავლეთისკენ მიემართება და სივრცეს აერთგვაროვნებს - ყველგან ამკვიდრებს ერთსა და იმავე ღირებულებებს - დემოკრატიას, კანონის უზენაესობას, საბაზრო ეკონომიკას. ხოლო ის ქვეყნები, რომლებიც გლობალიზაციის ჰორიზონტალურ ტალღაში მოექცევიან, ამ პროცესს უნდა დახვდნენ ვერტიკალური ინტეგრაციით, ანუ საკუთარი კულტურის და საუკეთესო ტრადიციების წიაღში ჩაღრმავებით.

მხოლოდ ორგვარი - ჰორიზონტალური და ვერტიკალური - ინტეგრაციის ჯამი არის ის ფარი, ის სახურავი, რომელიც ჩვენს ქვეყანას იზოლაციონიზმისგანაც დაიცავს და თვითმყოფადობასაც შეუნარჩუნებს. პრობლემა ისაა, რომ ჩვენ არ ვართ მზად ჰორიზონტალური ინტეგრაციისთვის, რადგან გვაკლია განათლება და კომპეტენტურობა; და, მით უმეტეს, არ ვართ მზად ვერტიკალური ინტეგრაციისთვის, რადგან ეროვნულ კულტურასა და ტრადიციებს, თუნდაც არაცნობიერად, უფრო მეტად წარსულს ვუკავშირებთ, ვიდრე მომავალს.
აუდიო მასალის გადმოწერა:"ქართული კულტურა და გლობალიზაცია"

უმნიშვნელოვანესია ქვეყნის საგარეო პოლიტიკა, რომელიც საშუალებას გვაძლევს გავიგოთ თუ რა მიზნები აქვს ქვეყანას და როგორ აპირებს გლობალიზაციის გაგებას:

აუდიო მასალის გადმოწერა:"საქართველოს საგარეო პოლიტიკა"